Skoro już jesteśmy przy nawierzchniach, Patrick Mouratoglou wylał swoje żale, odnośnie złej (w jego opinii tendencji) do spowalniania podłoża. Trzeba przyznać, że znakomicie się maskował.

Nadal wrong to say grass hasn't changed

Usually not prone to start controversy, Rafael Nadal made an exception during this Wimbledon about playing on grass through the decades.

"I've started playing Wimbledon in 2002 and the courts are exactly the same since this date," he said.

"I can't comment on how it was before but saying it has been slowed since 2002 is not true. As far as i'm concerned, it's not really thrilling to watch a match between Sampras and Ivanisevic or this kind of player.

"It's not really tennis, but only some racquet shots."

There are some things that should be pointed out here:

Nadal is from a Hispanic culture regarding tennis where the game is taught like this: serve, return on the diagonal and then the point is on. It's not a criticism; it's just how they are taught to play. So it's no surprise he doesn't like matches between big serving guys.

But when he says the surface isn't slower than before, he's wrong because it's a fact. This surface now has little in common with the one of the past.

And this has helped Nadal's career a lot. I don't think he could have had the same career 20 years ago when the courts were much faster. I'm not taking credit away from what Rafa has achieved and from his outstanding abilities because he would have entered the history of this sport by one way or another due to his amazing mental strength.

On all surfaces, not just grass, there's a trend of slowing the surfaces set up by the ITF, the ATP and the WTA and its coinciding with another trend of creating players with similar type of games. The top players of today aren't decided by the same criteria as before.

A player like Ivo Karlovic would have had another career in the 1990's and could have hoped of winning Wimbledon. Of course matches like Richard Krajicek v Greg Rusedski would not be thrilling for everybody and I wasn't a big fan of those big-serving clashes myself but today we're also deprived of some Pete Sampras/Andre Agassi kind of matches.

Only Roger Federer is trying to resist the shift and play against the hard hitters from the baseline. I think that this slower and slower game has done more bad than good for tennis.

It's the same with the rules of conduct for the players on court. What makes a sport famous isn't only variety of styles; it's also battle of personalities. When Bjorn Borg and John McEnroe were playing against each other, it was like fire fighting ice. It's important to let players express themselves on the court because people need to be able to relate to one player and to take his or her side. Now it's getting tougher.

And now a word on the Nadal v Andy Murray semi-final. There were two matches: the first one was played until 7-5, 2-1 15-30 where Andy missed an easy forehand. Until that point he was dictating the game, pushing Nadal to move back far from his baseline. But after this mistake, Murray totally collapsed mentally, was unable to fight back and let Nadal's forehand do the job.

Once again Nadal showed how gifted he was to take advantage of the slightest opening. He attacked Andy's forehand very hard and was right to do so: by also serving well he earned the win. The difference between a 10-times Grand Slam winner and a player still searching for his first major was quite obvious.

http://uk.eurosport.yahoo.com/tennis/pa … icle/2087/

Generalnie same trafne uwagi, podkreśliłem te najcelniejsze, moim zdaniem.

Robertinho napisał:

Gdyby nawierzchnie były szybsze, siła nie miałaby takiego znaczenia, łatwiej byłoby zdobywać punkty, a wielu graczy po prostu nie nadążałoby z wyprowadzaniem zagrań i tacy zawodnicy jak np Berdych, Soda, pewnie i Del Potro, mieliby trudniej, defensorzy też by już wszystkiego by nie wybierali. I wtedy młodym graczom byłoby chyba jednak nieco prościej się przebić.

Oczywiście, że to, co dzieje się z nawierzchniami ma jakieś znaczenie, jednak w dalszym ciągu będę pozostawał przy tym, iż ofensywna/ofensywniejsza gra dla takich zawodników jak Federer czy Djokovic jest optymalnym zestawieniem.

Robertinho napisał:

Obecnie to jest najbardziej efektywna gra niestety. Ja przyczyny progresji Djokovica widzę zupełnie inaczej - on siły za bardzo nie wzmocnił, ale po pierwsze perfekcyjnie się rusza i ma więcej czasu na zagrania, po drugie ma lepszą wydolność i może grać wymiany bez końca. Czym on wygrywał z Nadalem? Tym że przebijał o jedną piłkę więcej, był szybszy i wytrzymalszy w walce na wyniszczenie.

Djokovic niesamowicie wzmocnił się fizycznie (to tak odnośnie istoty fizyczności w tenisie...), co wiąże się m.in. z tym, że jego uderzenia są mocniejsze, oczywiście oprócz poprawionej wydolności, szybkości. Jak dla mnie to Serb wygrywał Nadalem tym, iż potrafił narzucić mu na clayu swój styl gry, uderzał mocniej od Hiszpana i ten grał z defensywy, nie mógł przejąć inicjatywy i to właśnie Nole miał inicjatywę. Należy do tego jeszcze dodać znakomitą grę kątową Djokovica. Zresztą mam nadzieję, że Serb powróci z tą grą na drugą część sezonu

DUN I LOVE napisał:

Świetnie się składa. Ja będę szukał wśród młodzieży potencjalnego Kuertena2, Ty spróbuj poszukać kogoś na wzór 'małego Samprasa'.

Mission Impossible

filip.g napisał:

Myślę, że możemy być świadkiem kolejnego sezonu, w którym jeden zawodnik wygrał trzy turnieje wielkoszlemowe.

Mnie też się się zdaje, że Novak ma szanse być kolejnym graczem który dokona tego wyczynu.

Tak btw, to wydaje mi się, że ten turniej może być pożegnaniem Murray'a z nadziejami na WS, przynajmniej w aktualnym układzie sił w czołówce. Zwykle moja krytyka kończy się spektakularnymi sukcesami gracza na którego narzekam , nie wiem jak będzie tym razem, ale Andy traci kolejne szanse, niby doszedł bardzo daleko we wszystkich Szlemach w sezonie, ale jednak do końcowego sukcesu brakowało mu dość sporo. Został mu jeszcze Nowy York, może tam się wreszcie uda, aczkolwiek chyba szykuje się dość ostra konkurencja.

Murray nie ma szans w pojedynku z będącym w formie Djokovicem, tym bardziej na USO. To Novak będzie tam murowanym faworytem, fajnie byłoby zobaczyć ostatni triumf Federera w WS właśnie w Nowym Jorku, bo w przyszłym sezonie będziemy musieli zadowolić się zapewne jedynie półfinałami w wykonaniu Szwajcara, który zbliżając się do 31 lat raczej nie będzie w stanie konkurować ze znakomitym Djokovicem czy nawet Nadalem (tym bardziej w WS), a pamiętajmy, że dojdą jeszcze młodzi. Ale jakoś nie chce mi się wierzyć, że Roger przejdzie w NYC przez cały turniej bez skazy dając z siebie wszystko w ewentualnym finale z Serbem, Wimbledon chyba pogrzebał moje wszelkie nadzieje, choć przyznam szczerze, że triumfów Szwajcara w szlemach już nie potrzebuję, jestem kompletnie nasycony, po Igrzyskach równie dobrze Federer może przejść na emeryturę.

Ciekawe ile szlemów w swojej karierze zdobędzie Djokovic, ciekawe czy ten sezon to tylko jednorazowy wybryk tego tenisisty, czy raczej początek jego dominacji. Tyle kwestii spornych, a tak mało odpowiedzi. Ciekawe też czy Rafa zdobędzie jeszcze jakiegoś szlema poza RG oczywiście...

Po finale Wimbledonu. Djoković przejmuje władzę



Novak Djoković pokonał Rafaela Nadala 6:4, 6:1, 1:6, 6:3 i zdobył pierwszy w karierze tytuł w Wimbledonie. Po chwilowej zapaści podczas Rolanda Garrosa w męskim tenisie znów nie ma mocnych na Serba, który na 51 ostatnich meczów przegrał tylko jeden.


- Marzyłem o tym, odkąd byłem małym chłopcem. Wimbledon to moje pierwsze wspomnienie, pierwszy turniej, jaki oglądałem w telewizji. To najpiękniejsza chwila mojego życia - mówił Serb, odbierając z rąk księcia Edwarda złocisty puchar za zwycięstwo.

Po dwóch nieudanych finałach US Open i dwóch tytułach w Australian Open Serb zdołał wygrać w Szlemie poza Melbourne. Zwycięstwo Djokovicia kończy ośmioletnie panowanie na trawie Nadala i Rogera Federera, którzy od 2003 r. zgarnęli wszystkie Wimbledony. Ostatnim triumfatorem spoza tej dwójki był w 2002 r. Australijczyk Lleyton Hewitt.

Porażka Nadala, a zwłaszcza jej rozmiary, mimo wszystko zaskoczyły, bo wielu ekspertów, a także bukmacherzy do końca w Hiszpana wierzyli. Djoković pokonał go w tym roku już czterokrotnie, ale spodziewano się, że na trawie decydujące będzie większe doświadczenie Nadala, niepokonanego w Londynie od 2007 r., a także jego wyższe umiejętności gry na tej nawierzchni. Broniący tytułu 25-latek z Majorki sprawiał też lepsze od Serba wrażenie w drodze do tegorocznego finału - triumfalne potyczki z Juanem Martinem Del Potrą, a potem w półfinale z Andym Murrayem były efektowniejsze niż męczarnie Djokovicia z Bernardem Tomiciem w ćwierćfinale i zacięty półfinał Serba z Jo-Wilfriedem Tsongą.

Na korcie centralnym okazało się jednak, że Djoković ten najważniejszy w turnieju mecz zagrał idealnie. Potwierdziło się, że doskonale nauczył się grać z Nadalem. Ten finał bardzo przypominał bowiem ich ostatnie pojedynki - z Indian Wells, Miami, Madrytu i Rzymu. Wszystkie zakończyły się zwycięstwami Djokovicia. I we wszystkich, także tym w niedzielnym, Serb ze zdumiewającą łatwością potrafił dominować nad Hiszpanem w długich wymianach z głębi kortu. Nadal nie umiał zrobić Djokoviciowi krzywdy, bo rywal był od niego szybszy i lepiej się bronił. W pierwszych dwóch setach Serb popełnił pięć (!) niewymuszonych błędów. Odbijał za siatkę piłki, do których nikt inny na świecie nigdy by nie dobiegł.

Hiszpan pozbawiony swojej najsilniejszej broni, czyli lepszej od przeciwnika defensywy, przestał być dla Djokovicia groźny, bo w ofensywie lepsze argumenty miał Serb - pewniejszy serwis, potężny forhend, bezbłędny bekhend. Nadal wystrzelił na moment w czwartym secie, ale po chwili zgasł, bo Djoković przebudził się z drzemki.

- Novak starał się atakować bekhend Nadala, jego słabsze zagranie, i kiedy Hiszpan zostawał w tyle, przejmował kontrolę nad wymianami - komentował ekspert BBC Boris Becker.

Djoković wygrał 50. mecz od grudnia 2010 r., czyli od zwycięstwa Serbii z Francją w finale Pucharu Davisa. To właśnie wtedy zaczęła się niezwykła metamorfoza Novaka, który uwierzył w siebie, zmienił dietę na bezglutenową, znacznie poprawił serwis, forhend i poruszanie się po korcie. - Wyeliminowanie glutenu było bardzo ważne, bo bez alergii Novak ma większą pojemność płuc, jest wytrzymalszy i szybszy. Ale praca nad techniką i mentalną siłą były równie ważne - opowiadał Marian Vajda, słowacki trener od pięciu lat pracujący z Djokoviciem.

W ciągu ośmiu miesięcy Serb wygrał osiem turniejów: Australian Open, Dubaj, Indian Wells, Miami, Belgrad, Madryt, Rzym i Wimbledon. Jedyną porażkę poniósł w półfinale Rolanda Garrosa z Rogerem Federerem.

I z dzisiejszej perspektywy wydaje się, że to był moment, który najbardziej zaciemnił obraz męskiego tenisa. Przed chwilę wydawało się bowiem, że Federer wraca w wielkim stylu, a niesamowita seria Djokovicia była chwilową anomalią. Okazało się jednak, że jest na odwrót - to tamten mecz Federera był anomalią, a serbskie rządy w męskim tenisie trwają w najlepsze.

Ale porażka Nadala to w pewnym sensie dobra wiadomość dla Federera. Szwajcar może trochę odetchnąć, bo liczba Szlemów zdobytych przez Hiszpana zatrzymała się na dziesięciu i jego rekord 16 zwycięstw wygląda na dość bezpieczny, choć 25-letni Nadal wciąż ma dużo czasu na pościg.

Triumf Djokovicia oglądał z trybun serbski prezydent Boris Tadić, dając chyba do zrozumienia, gdzie znajduje się najważniejsze dobro narodowe małego bałkańskiego kraju. Od poniedziałku Djoković jako 25. tenisista w historii obejmuje prowadzenie w rankingu ATP, jednej z najbardziej konkurencyjnych dziedzin światowej gospodarki.

http://www.sport.pl/tenis/1,107387,9886 … ladze.html

Can anyone stop Djokovic?



Novak Djokovic confirmed his place at the top of the world rankings by beating the outgoing world number one Rafael Nadal to win his first Wimbledon title.

It was a neat way to wrap up the change in the rankings, which will come into affect on Monday morning when the new list is released, in a way that Nadal winning would not quite have been.

But it also got Tramlines thinking: if Djokovic can keep this level of play up, can anyone stop the Serb?

The 24-year-old, as we all know, has lost just one match in the last six months. It took an sublime performance by Roger Federer to stop Djokovic at the semi-final stage of the French Open but apart from that no-one has really come close.

Sure Nadal took a set off Djokovic in the final at the All England club but, whilst that third set did see an increase in quality from the Spaniard, it also unequivocally saw in increase in errors and decrease in winners from the Serb.

In first set set, Djokovic was 9-2 in his winner-unforced errors stats, in the second he was 13-2 and then in the third 3-4. In the fourth, by the way, he was 4-4.



Just for the record, Nadal was also fairly impressive (7-4, 6-4, 3-1 and 4-5 in each of the four sets respectively), just not as impressive as Djokovic.

And therein lies the problem, Djokovic clearly has all the skills to be top of the world (he always has) but now he has the mental strength as well.

He appears to have the edge over Nadal after five straight wins in finals over the Spaniard and with Federer undoubtedly more sporadic than he ever has been before in his level of play, it's going to take a great run by someone unexpected to stop Djokovic. Assuming he doesn't suddenly lose this confidence and stop winning.

Andy Murray was nowhere close to Djokovic in the Australian Open final in January earlier this year, and Juan Martin Del Potro was undone when their match was spread over two days at the French Open, although it would have been interesting to see what the Argentine could have done after taking that second set had they been able to play on.



But even a one-off inspired performance is apparently not able to stop Djokovic now; such is the Serb's supreme confidence. He has brushed off that defeat to Federer in Paris with apparent ease and has bounced back to win his first Grand Slam away from Melbourne.

Having also reached the final at the US Open last year, who would bet against Djokovic going one better in September this year?

He may have fallen one short of equalling John McEnroe's record 42-match winning streak at the start of the 1984 season but maybe we should start thinking about Djokovic equalling McEnroe's 82-3 win-loss ratio of that same year. Or Roger Federer's 81-3 win-loss ratio in 2005.

http://uk.eurosport.yahoo.com/tennis/tr … icle/3330/

Champion Djokovic confirms No.1 status




Wimbledon ended as we all expected, with Novak Djokovic confirmed as the new master of the men's game after beating Rafael Nadal in four sets.

With his second Grand Slam title of the season and the third of his career, the Serbian will go for a 'Little Slam' at the US Open later this season - as his victim on Sunday did last year. In one year things have changed a great deal.

On Sunday we witnessed the outrageous domination of Djokovic on Centre Court, with the exception of the third set when his focus went down a little, hardly a surprise. Then in the fourth set, where he wasn't playing as well as he had in the first two, he showed he was above his opponent in all the areas of the game. What was obvious was Nadal's lack of answers to the game of the player who officially becomes world No.1 on Monday. Ever since the start of the season, the Spaniard has run out of time in rallies against Djokovic because the Serb succeeds in keeping him stuck on one side with the length and accuracy of his shots. This allows him, for example, to wrongfoot Nadal a great deal.

Djokovic also knows Nadal by heart and so can anticipate his defensive runs. A bit like Monica Seles did in the past - a player he admires a lot - he is marrying this anticipation with taking the ball early, placing the pressure on his rival's shoulders. Nadal has until now failed to find a lasting answer to the challenge represented by Djokovic because the Serbian is always one step ahead of him during points.

Still, there are several things that he could improve upon after losing his crown, especially his sliced backhand. He has used this for a long time; in my opinion, it is a tactical mistake. He has not mastered the shot enough so it leaves time for his opponent to breathe and find the optimal position. Nadal's great strength has always been to prevent this by maintaining a high intensity, tiring them out. It is his natural style. Against Djokovic, the attempt to break up the rhythm fails - and this holds true for the baseline fights as it does for the return of serve.

Novak used some sliced serves from right to left because the chop backhand on the return helped him to take the lead and dictate the point. If he watches the video of this match, Rafa would have to admit that his position for returning has to be changed, even if it means he'll be aced more often on the T. If he moves a little more to the right - let's say 50cm - he will be able to really hit his backhand and won't be late for the start of the point.

It is the same in the other diagonal, where he often found himself in trouble due to Djokovic serving to his body on his forehand. This lack of lucidity can of course be explained by the mental edge taken by the Serbian over Nadal: in 2011, Nole has taken five victories in five finals against the Spaniard.

Neutralisation is the key word of Djokovic's game. I've already talked about the length of his shots and his eye as weapons to explain his domination; he has added perfect footwork and position to this which allows him to reach all areas of the court and play with the speed of his shots. In some ways, the letdown in the third set emphasises this: with the stress of seeing victory at close hand, he was not as well-placed on the ball as he was at the start of the match so his hand became slower. His efficiency regarding the action of the head of the racquet depends on this placement. In the manner of a champion, Nadal was able to seize his opportunities to try to turn the match around.

However it is now obvious that he cannot wait for Novak to lose focus and start missing. He must find tactical answers in the coming weeks and take the appropriate decisions - especially as the American hard courts should totally suit his number one rival's game.

http://uk.eurosport.yahoo.com/tennis/pa … icle/2225/

Jules napisał:

Czy mi się wydaje, czy Rafał przegrał pierwszy finał szlema od Wimbledonu 2007?

Tak Djoković jest jedynym prócz Feda, który pokonał Rafę w finale Szlema.