anula napisał:

Tu, również dla miłośników pięknych kobiet
http://www.youtube.com/watch?v=cupnsUDy … re=related

Ulubiona piosenka mojej dziewczyny. Niemniej ona twierdzi, że Naomi jest okropna (lol86 ) , a Michael fajniutki (mowa o teledysku)

Przykre to wszystko jest. Zawsze po śmierci jakiegoś artysty, bardziej popularnego, ludzie wymyślają takie głupoty. Tupac też podobno żyje, czyli już 13 lat się gdzieś ukrywa, a to jest niewątpliwie sukces. Po jego śmierci było pełno różnych dowodów że żyje, wiele z nich jest naprawdę wiarygodnych, sama byłabym skłonna wierzyć. Jeżeli chodzi o śmierć Jacksona, powoli zaczyna mnie irytować, że po 2 miesiącach od jego śmierci, Michael miał już 15 pogrzebów, jego ciało obleciało 5 razy świat, a każda częśc była po 50 razy dokładnie badana. To jest chore, że człowiek nie moze mieć spokoju nawet po śmierci. Jeżeli usłyszę jeszcze raz o kolejnym pogrzebie, a po kilku dniach dowiem się że tego pogrzebu tak naprawdę nie było, to zacznę gadać że widziałam go jak kupował pomidory w Rzeszowie. Ale szczerze, będę skłonna wierzyć że on naprawdę żyje, jeśli znowu pojawią się takie informacje. Wtedy to będzie bardziej wiarygodne niż to że on umarł.

aś napisał:

Przykre to wszystko jest. Zawsze po śmierci jakiegoś artysty, bardziej popularnego, ludzie wymyślają takie głupoty. Tupac też podobno żyje, czyli już 13 lat się gdzieś ukrywa, a to jest niewątpliwie sukces. Po jego śmierci było pełno różnych dowodów że żyje, wiele z nich jest naprawdę wiarygodnych, sama byłabym skłonna wierzyć. Jeżeli chodzi o śmierć Jacksona, powoli zaczyna mnie irytować, że po 2 miesiącach od jego śmierci, Michael miał już 15 pogrzebów, jego ciało obleciało 5 razy świat, a każda częśc była po 50 razy dokładnie badana. To jest chore, że człowiek nie moze mieć spokoju nawet po śmierci. Jeżeli usłyszę jeszcze raz o kolejnym pogrzebie, a po kilku dniach dowiem się że tego pogrzebu tak naprawdę nie było, to zacznę gadać że widziałam go jak kupował pomidory w Rzeszowie. Ale szczerze, będę skłonna wierzyć że on naprawdę żyje, jeśli znowu pojawią się takie informacje. Wtedy to będzie bardziej wiarygodne niż to że on umarł.

Wszelkie tego typu informacje są niczym i tracą wszelkie znaczenie, bo tak naprawdę liczy się tylko to, co ma miejsce na linii Michael i słuchający jego muzyki człowiek. Tylko to jest prawdziwe.  Zachwyciło mnie na nowo

http://www.youtube.com/watch?v=Uuy1Z9h0yHg

Ja tymczasem przedstawię innego wielkiego muzyka, fascynującego po prostu - Kenny G

Kenneth Gorelick, lepiej znany jako Kenny G (ur. 5 czerwca 1956 w Seattle) to amerykański saksofonista i klarnecista.

Pierwszy raz spotkał się z saksofonem, kiedy usłyszał czyjś występ w programie The Ed Sullivan Show. Jego matka wypożyczyła mu pierwszy saksofon, uczył się na nim grać w domu. Godzinami słuchał płyt wykonawców saksofonowych, próbując naśladować słyszane dźwięki. W Franklin High School, gdzie się uczył, należał do szkolego zespołu.

Kenneth Gorelick rozpoczął swoją karierę jako profesjonalny saksofonista, kiedy dostał pracę u Barry'ego White'a w Love Unlimited Orchestra.

W 1982 roku podpisał umowę z Arista Records, jako solowy artysta. Wydał wiele albumów, na których gościnnie pojawiło się wiele gwiazd, m.in. Whitney Houston, Natalie Cole i Aretha Frankin. Jego płyty są zazwyczaj klasyfikowane jako smooth jazz.

Jego czwarty album, Duotones przyniósł mu przełomowy sukces w 1986 roku. Jego instrumentem jest sopranowy saksofon, ale gra również na altowym i tenorowym saksofonie oraz okazjonalnie na flecie.

W 2003 roku, Kenny G został umieszczony na 25 miejscu najlepiej sprzedających się artystów w Ameryce, przez RIAA, z 48 milionami sprzedanych albumów w Stanach Zjednoczonych. W 1994 roku, wygrał nagrodę Grammy w kategorii Najlepsza instrumantalna kompozycja (Grammy Award for Best Instrumental Composition) za piosenkę "Forever in Love".

wikipedia.pl

Genialne instrumentalne brzmienia, coś cudownego.

http://www.youtube.com/watch?v=YmHiUjr_iMg&feature=fvst - The moment
http://www.youtube.com/watch?v=_LYjusrF … re=channel - Forever in love

Geniusz.

aś napisał:

Oj tak . Znam Twój sekret związany z Panem Kenny'm

Pół sekret bo trochę ludzi o nim już wie

Poniżej wywiad z Kennym, kilka dni przed Jego występem w Warszawie. 9 maja zagrał w Sali Kongresowej. Kurde, mieszkanie w stolicy ma swoje plusy

Kenny G. – jedyny wywiad przed koncertem w Polsce
„O Polsce i polskiej muzyce nie wiem nic, dlatego  jadę do Was z wielką radości”
Kiedy przed laty pojawiły się na rynku walkmany CD, obowiązkowa jazzdą klasy średniej w USA były płyty Kanny G. a w Polsce jego płyty godziły gusty muzyków i fanów muzyki klasycznej z wyznawcami jazzu. To zaś sprawiło, że ortodoksyjni jazzfani i krytycy odsądzili go od czci i wiary (choć jego muzyka miała z jazzem wiele wspólnego), gdy on sam kompletnie nie zabiegał o to, by szufladkować go w jakikolwiek sposób. Stał się szufladką sam dla siebie.
Jego popularność na miarę największych gwiazd popu sprawiła, że instrumentaliści, a w szczególności jazzmani traktowali go jako symbol obciachu (jeden z dowcipów w konwencji „Hitler i Stalin jadą windą, w której oczywiście z głośników płynie muzyka Kenny G.” był przebojem wśród jazzowej braci dwie dekady wstecz). Słow krytyki nie szczędził mu nawet Pat Metheny Dzisiaj Kenny Gorelick jest mega gwiazdą występującą na stadionach, w gigantycznych halach czy welodromach. Ma swoja wirtualną stację radiową.

Piotr Iwicki: Znam takich, którzy dwie dekady wstecz sprzedaliby ostatnie buty by kupić bilet na twój koncert. Choć jestes w Polsce świetnie znany, przybywasz tutaj pierwszy raz. Co on nas i naszej muzyce wiesz.

Kenny G.: O Polsce i polskiej muzyce nie wiem nic, dlatego  jadę do Was z wielką radością. To trochę jak podróż w nieznane, jedna wielka niespodzianka.

Twoje nazwisko brzmi dla nas bardzo swojsko. Gorelick, dam rękę, że słowiańskie.

Moi dziadkowie pochodzą z Rosji. Podobno dzięki nim melodyjność fraz mam w genach.

No właśnie, czy szykujesz coś specjalnego, jakąś niespodziankę. Czekaliśmy na Ciebie tak długo.

Z tego powodu zagram program złożony ze starych kompozycji, tych z albumów sprzed lat „G-Force” czy „Duotones”, ale sporo czasu poświęcimy na program z „Rhythms & Romance”. Wiozę też do Was świetny zespół, znakomitych muzyków…

Vail Johnson znany jest świetnie naszej publiczności, to showman basu elektrycznego….

… ale przede wszystkim świetny muzyk

Grasz na stadionach dla kilkudziesięciu tysięcy fanów , występujesz w wielkich halach, jaka jest najlepsza publiczność, sceneria,  miejsce do koncertu…

To kompletnie bez znaczenie. Liczy się odbiór, a to jak dotrzeć do słuchaczy to nasze zmartwienie. Jak nie ma reakcji na to co gramy, to całe granie nie ma sensu. Ludzie przychodzą posłuchać muzyki wiedząc, czego oczekują. My musimy stanąć na wysokości zadania i to im dać. To nasza praca. Piękna praca.

Wiem, że masz w arsenale wiele sztuczek, choćby permanentny oddech, ot granie fraz bez przerywania ich  na wzięcie powietrza. To dla zwykłych, niezorientowanych ludzi diabelska sztuczka. Można odnieść wrażenie, że zaraz się udusisz. I tak dzieje się od kilkudziesięciu lat przy frenetycznym przyjęciu publiczności.

No nie! Zdradziłeś mnie (śmiech). Ma się te swoje sposoby (śmiech). To oczywiście kwestia ćwiczenia, koncentracji i zwykłego poświęcenia czasu na szlifowanie warsztatu. Ale proszę Ciebie, nie zdradzaj więcej moich tajemnic (śmiech).

Kiedy zaczynałeś karierę, nikomu nawet nie śniło się pojęcie smooth-jazz. Dzisiaj uznawany jesteś za prekursora, wręcz proroka takiej muzyki. Wyprzedziłeś świat o jakieś 10 lat.

Kompletnie nie ma to dla mnie znaczenia. Grałem i gram swoja muzykę, jak ją nazwiecie, to wasza sprawa.

A co to jest smooth-jazz?

Nie wiem, nie jestem teoretykiem.  Jestem muzykiem i gram. To mi najlepiej na razie w życiu wychodzi.

Jakieś plany na przyszłość?

Zaraz wchodzę na scenę w Sofii. Ta trochę dalsza – dojechać do Was. A odrobinę więcej „dalsza” nagrać nową pytę. To we wrześniu.

A we wtorek ile czasu mamy sobie rezerwować?

Na pewno dwie godziny. Ale może więcej (śmiech) to zależy od was. Sorry, musze kończyć, mam zaraz koncert. Chcę się solidnie rozegrać.

http://jazzgazeta.blox.pl/2009/05/Kenny … olsce.html

DUN I LOVE napisał:

Odświeżam

Michael Jackson został pochowany
Aż siedemdziesiąt dni minęło od czasu śmierci Michaela Jacksona do dnia jego pogrzebu. W uroczystościach pogrzebowych, które odbyły się minionej nocy, uczestniczyła tylko rodzina i przyjaciele piosenkarza.
Michael Jackson został pochowany na cmentarzu Forest Lawn w Gelndale w Kalifornii. W wielkim mauzoleum spoczywają także takie sławy filmu i estrady jak Humphrey Bogart, Jean Harlow, Nat King Cole, Clark Gable, czy Walt Disney. Mauzoleum jest zamknięte dla publiczności.

Po pogrzebie rozpoczęła się stypa. Wybór padł na włoską restaurację w Pasadenie. Dziewięciostronicowe zaproszenie na uroczystości rozpoczęło się cytatem z "Dancing The Dream" - zbiorem esejów opublikowanych przez Jacksona w 1992 roku:

"Jeśli pojawiasz się na tym świecie wiedząc, że jesteś kochany i opuszczasz go wiedząc to samo, poradzisz sobie ze wszystkim, co jest pomiędzy".

Na uroczystości pogrzebowej obok rodziny Michaela Jacksona, pojawili się też celebryci, których z piosenkarzem łączyła przyjaźń w tym 77-letnia aktorka Elizabeth Taylor oraz piosenkarki Aretha Franklin i Diana Ross czy aktorka Brooke Shields oraz Macaluay Culkin.

Rodzina artysty na pogrzeb spóźniła się 2 godziny. Przyczyna opóźnienia nie jest znana.

onet.pl

Dali mu wreszcie spokojnie spocząć po 70 dniach A rodzina odj**ała nieźle.

--------------------------------------------------------------------

A najczęściej ostatnio słucham tego:
Michael Jackson - tabloid junkie
http://www.youtube.com/watch?v=VJWOjojXvNE

Nie będę sądzić rodziny, bo nie znam przyczyn takiego postępowania.
Spoczywaj w pokoju Michael. !

Ostatnio słucham genialnych utworów z ostatniej płyty Invincible.
Tutaj cudny duet z Carlosem Santaną

http://www.youtube.com/watch?v=0XuFouOp … re=related

A-HA - Foot of the Mountain. Fajna pioseneczka http://www.youtube.com/watch?v=RIzY97nJBjE&feature=fvst
I tak mi się wydaje, że początek jest taki sam jak wstęp do ceremonii medalowej MŚ w Berlinie. Potwierdzi to ktoś zorientowany?

Ostatnio edytowany przez asiek (12-09-2009 22:02:25)

mam nadzieję, że mnie nie wyśmiejecie ale ja tak trochę z innej beczki. Bo jeśli chodzi o muzykę to dla mnie ma znaczenie tylko jeden zespół- The Beatles

Patricia Kaas

Najwspanialsza piosenka francuskojęzyczna w historii zaraz po Edith Piaf ; )

http://www.youtube.com/watch?v=hvqK3V6JxvI
Et s'il fallait le faire... Eurowizja 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=kchbloIYLfc
If You Go Away (Ne Me Quitte Pas).

http://www.youtube.com/watch?v=FtUb5bsEf3E
Nâdiya "Parle-moi"

Nowy Robbie Williams

http://www.youtube.com/watch?v=RKepz8ORoo4